ΔεΜαΞΗΜαΜ Live @ Chania Rock Fest REPORT

Report, photos & video by: Uncle Jack

Τι ωραία πούτανε....

Η μέρα δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα. Άρτι αφιχθείς από Θεσσαλονίκη την προηγούμενη, έχοντας σχεδόν ξεκούραστο ύπνο, και αφού είχαμε ρουφήξει την πρωινή φραπεδιά δεν είχαμε παρά να ακολουθήσουμε τις συντεταγμένες του kalfasblog, για να βρεθούμε στο Εθνικό Στάδιο Χανίων, για να παρακολουθήσουμε το Chania Rock Festival 2010 day 2, το day 1 πήγε υπέρ πίστεως.

Ακολουθώντας τις συντεταγμένες λοιπόν οδηγηθήκαμε στην παγίδα των ρομαντικών σοκακίων του παλιού λιμανιού των Χανίων και πέσαμε στα χέρια των ΔεΜαΞHΜαM με αποτέλεσμα και να δειπνήσουμε μαζί τους αμαρτωλά φαγητά (βλέπε «Η αμαρτία της Καλογριάς» «Διαβολάκος» κ.α.) που βέβαια δεν άφηναν να εννοηθεί τίποτε για το τι θα ακολουθούσε δύο ώρες μετά.

Timewrap

Δύο ώρες μετά, και έχοντας φτάσει επιτέλους στο ιβέντ, χρησιμοποίησα τον χρόνο τις πρώτης μπάντας για διερεύνηση του χώρου και να χαιρετήσω και άλλους γνωστούς από τα παλιά. Για να μην κλέψω κανενός την φήμη (μόνο μια μπάντα το αξίζει αυτό και θα φτάσω και σε αυτούς στο τέλος) οι πρώτοι λεγόταν Drunkstars και έχουν πολύ δουλειά ακόμα μπροστά τους.

Δεύτερη μπάντα στο ιβέντ, οι λόκαλ χίροουζ ΔεΜαΞΗΜαΜ Τα υπόλοιπα είναι περιττά θα έλεγα. Πουτάνα όλα. Ξύλο, μπύρα, κωλόχαρτα, ξύλο, mosh... Giselaaaa (ε βοσκοθράσερ!;) και πουτάνα όλα ξανά. Δεν έμεινε κανείς με το παράπονο. Όλοι οι από κάτω μια χαρούμενη παρέα με τους πάνω. Καινούριο high-score κωλόχαρτων σημειώθηκε, και κατέρριψε το δικό μου (σνιφ), μια ευγενική χορηγία του σύντεκνου Ρασούλη 2x36 ρολά, αν έχασα κανένα μετρήστε τα στο βίντεο. Ακούστηκαν σχεδόν όλα τα κλασσικά κομμάτια της μπάντας και κάποια καινούρια από τα οποία ξεχώρισε το νέο smash hit “Sex και Μπύρα”. Ο κόσμος ζητούσε και άλλο, αλλά ο τραμπούκος stage manager βίαζε από το πρώτο κομμάτι το timetable (για να έχουν παραπάνω χρόνο οι ακατονόμαστοι κλέφτες).

Έχοντας μαζέψει οι ΔεΜαΞΗΜαΜ τα πράγματα τους, έγιναν ένα με το κοινό τους απολαμβάνοντας το υπόλοιπο της βραδιάς.

Αναφορικά μόνο γιατί βαριέμαι να γράφω και πολλά, μετά ανέβηκαν οι Άγγλοι Eastern Front. Blackαδες καλοί που τους αδίκησε ο ήχος. Μετά τα δικά μας παιδιά Spitfire που με τους Heavy ρυθμούς τους κατάφεραν να αναθερμάνουν το κοινό. Μπράβο τους. Next on stage το μεγαθήριο Orange Goblin, που με τους ΔεΜαΞΗΜαΜ ήταν το clue της βραδιάς, τραχύ stoner metal και όλος ο χώρος πήγαινε πάνω κάτω από μπροστά, στο pit ως πίσω στην τελευταία γραμμή. Καύλα! (δε ξέρω αν επιτρέπεται αυτή η έκφραση αλλά ήταν καύλα σε λέω).

Τελευταίοι ανέβηκαν οι υπεύθυνοι που το εισιτήριο έκανε 35 ευρώ και όχι 15 ή 20, οι ημισυνταξιούχοι WASP, για τους οποίους κανονικά δεν θα έχανα ούτε σάλιο ούτε γραμμές (πόσο ακόμα για το ποσοστό τους από το ticket μου, που τα κλαίω ακόμα), αλλά μια και μου δίνεται η ευκαιρία ξανά, από ετούτο δω το blog, θα τους θάψω, γιατί μόνο αυτό αξίζουν πια.

Το μόνο θετικό που βρήκα ήταν ότι το play-list ήταν σαν ένα καλό best of CD τους, μιας και ήταν playback ούτως η αλλιώς. Τρίτη φορά που τους βλέπω playback, και η γριά (Blackie) να μιλάει μόνη της με το φάντασμα της γιαγιάς του, με τα αστέρια (μιας και δεν υπήρχε ταβάνι, όπως συνήθιζε εδώ στη Θεσσαλονίκη), ότι να 'ναι. Ντροπή και αίσχος. Δηλαδή άντε καλά, θες να κλέψεις εντύπωση (και τις οικονομίες) κάποιου που δε ξέρει ή δεν είναι της φάσης, δεκτό. Αλλά μην ταπεινώνεσαι τόσο μπροστά σε κόσμο που σε ξέρει 20 χρόνια και έχει μεγαλώσει μαζί σου. Τι θέλεις να μας πεις ρε Βλάκι που βγάζεις προηχογραφημένο backing vocals με διαφορετικό pitch στο οποίο όμως ακούγεται και η φωνή σου?? Ότι τραγουδάς πολυφωνικά?? Ή ότι κατέβηκε από το stage το μπάσο και ακουγόταν ακόμα να παίζει. Δηλαδή φωτιά και τσεκούρι. Τέτοια γίνονται και χαλάει η καρδιά του μεταλά, και γίνεται χρόνια και πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή.

Moar photos: Kalfas.blog@Facebook: http://www.facebook.com/kalfasblog
Video: Από κάτω

http://www.youtube.com/watch?v=Ebq1X3gUWas